عاقبت اصرار بر گناه کبیره

در مباحث اخلاقى آمده ، که تمرین کنید تا سراغ مکروهات نروید و از مشتبهات بپرهیزید که قرقگاه گناهان صغیر و کبیر است و گناهان صغیر بپرهیزید که ارتکاب آنها سبب ورود به گناه کبیر و در نهایت سبب ورود به اکبر معاصى، یعنى شرک و کفر مى شود.

در سوره روم چنین آمده است : ثمّ کان عاقبة الذین اءساءوا و السّوى ان کذّبوا بایات اللّه و کانوا بها یستهزءون (1) و غالب مفسران آن را به این گونه تفسیر مى کنند که پایان و عاقبت کسانى که معصیت مى کنند تکذیب آیات الهى است یعنى ان کذّبوا... را اسم ، کان ، و موخر و عاقبة ... را خبر آن و مقدم مى گیرند کان تکذیب آیات اللّه عاقبة الذین ... .

اعتبار روانى و نفسانى نیز با چنین تفسیرى مساعد است زیرا تجربه نشان داده است که انسان معصیت کار گام به گام به خطر مهم نزدیک مى شود و تدریجا سر از کفر در مى آورد، یعنى پس از ارتکاب مکرر گناه عادى ، حریم شریعت در نظر او شکسته مى شود و اصل دین الهى و حدود آن در دل و جان او از هیبت مى افتد و از سلطنت و حاکمیت بر روان او عزل مى شود تا حدى که گویا اصلا شریعتى در کار نیست و خبرى از آسمان نیامده و وحیى نازل نشده است .

ممکن است از تعبیر به و کانوا یعتدون در آیه 112 از سوره مبارکه آل عمران که می فرماید: ضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الذِّلَّةُ أَینَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَیهِمُ الْمَسْکَنَةُ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُوا یکْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَیقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ ذَلِکَ بِمَا عَصَوْا وَکَانُوا یعْتَدُونَ استفاده شود که معصیتى انسان را به چنین عاقبت شوم مبتلا مى کند که با اعتدا یعنى تعدى و هتک حرمت همراه باشد به ویژه هتک حرمت به رهبر دینى و آسمانى نظیر این که به پیامبر بگوید: سخن شما را مى شنوم ولى گوش نمى دهم ، سمعنا و عصینا (2) چنین اعتدایى زمینه کفر یا عین کفر است .

رسول گرامى مى فرماید: اى بندگان خدا از غور در گناهان و از کوچک شمردن آن بپرهیزید زیرا گناه سبب چیرگى ذلّت (سستى و ضعف در اراده ) بر انسان گنه کار مى شود، تا این که او را در گناهى بزرگ تر وارد مى سازد و پیوسته ایت ذلّت

و سستى در اراده و ارتکاب گناهان بزرگ ، ادامه یابد، تا این که سر از ردّ ولایت وصى علیه السلام و دفع نبوت نبىّصلى الله علیه و آله بر مى آورد و هم چنان ادامه مى یابد تا به بزرگ ترین گناه ، یعنى انکار توحید و الحاد در دین خدا منجر مى شود.(3)

------------

1. سوره روم ، آیه 10

2. سوره بقره ، آیه 93.

3. تفسیر صافى ، ج 1، ص 123، با تحریر و تبیین اندک .

منبع سایت تبیان

فاتح شام

زینب آمد یک باره شام را ویران کرد و رفت

اهل عالم را ز کار خویش حیران کرد و رفت

از زمین کربلا تا کوفه و شام خراب

هر کجا بنماد پا فتحی نمایان کرد و رفت

با لسان مرتضی از ماجرای نینوا

خطبه ای جانسوز اندر کوفه عنوان کرد و رفت

اگه چشم هاتون به این نوشته افتاد و این را خواندید.

...

..

.

. اگه وارد وبلاگم نشید و به یکی از مطالب نظرندهید راضی نیستم

باور کنید فقط برای کیفیت وبلاگ چنین کاری کردم

حکمت اشتباه بزرگان!!!!!  

بزرگان  -هر چقدرهم که بزرگ باشند- معصوم نیستند و اشتباهاتشان هم بزرگ است؛ و بزرگی اشتباهشان برای این است که همه بفهمند آنان معصوم نیستند.

منبع کتاب نفس مطمئنه ناگفته هایی از آیت الله العظمی بهجت اثر مهدی عباسی

تهیه شده در وبلاگ ولایت ذکراین مطالب با درج نام و آدرس وبلاگ بلامانع است.http//gh_mahdi.tebyan.net

منبع سایت تبیان

این نقوش عبارت ان از:

حَسبی اللهُ حافِظی (بر نگین عقیق سرخ و پاییه نقره)

الشُکرُ بدَوام النِّعَم

اَلمُهَیمِنُ عَضدی (بر یاقوت سرخ)

نِعمَ القادِرُ الله

حَسبَی الله

این القاب عبارت اند از: 

تقی

جواد

مختار

منتخب

مرتضی

قانع

عالم

ابوجعفر

ابوجعفر ثانی(یا ابو جعفر اصغر به عبارت این که امام باقر علیه السلام ابو جعفر اول و ابو جعفر کبیر است)

ابوعبدالله

در تذکره الائمه آمده است که اسم امام جواد(علیه السلام):

درکلام پیامبر ؛ محمد است

و در تورات ؛ هداد

و در انجیل ؛ جواد

و در کتاب دانیال نبی ؛ اسیرا

و در کتاب زند پارسیان ؛ سما

و در کتاب فروهر ؛ اعظم

و در کتاب قنطره ؛ پکیزه

کفایه الا ثر-صفحه 187-

الصراط المستقیم -جلد 2-صفحه 145

بحار الانوار - جلد 36-صفحه 348

کتاب آسمانی ترین مهربانی اثر سید مهدی شجاعی